ما در زمانه ای زندگی میکنیم که با وجود رسانه از فقر و گرسنگی و ظلم به خودمون، هم وطن مون، همسایه مون و ملت های دیگه و انسانهای دیگه هم خبر داریم
اما کاری نکردیم و نمیکنیم و به زندگی عادی و ذلیلانه خودمون ادامه میدیم و فراموش میکنیم انگار ندیدیم.....
جلوی چشمم افرادی هستن که آخر هفته هاشون می رن نقاط دور دست همین شهر و با بچه ها درس کار می کنن ، خونه های نیمه تمومشون رو می سازن ، از حقوق خودشون برای سرپرست های خانوار هزینه قرار می دن !
افرادی هستن که هنوز دارن دادخواهی انجام می دن هنوز اون ماجرای تلخ رو فراموش نکردن !
اساتیدی هستن که دارن از راه های بین المللی کمک روانشناختی به کودکان درگیر جنگ غزه رو پیگیری می کنن و کمک ها رو با رایزنی می فرستن اونور
بله افرادی هستن !
همه با هم باید سعی کنیم عقب نمونیم ازشون :))))
ما هم اگه بشینیم همین حرف ها رو بزنیم فقط فرقی با بقیه نداریم که جز ابراز ناراحتی هیچ اقدام موثر دیگه ای انجام نمی دن و معتقدن نمیشه انجام داد
کی گفته نکردیم و نمی کنیم ؟
شاید یه عده دارن یه کارایی می کنن
شاید این ماییم که از قافله جا موندیم