زیر اشعه ایکس

بنظرم برای انتخاب همسر

نه میشه به پول طرف تکیه کرد,

نه وجهه اجتماعی,

نه اعتقاد,

نه سلامتی,

نه علایق و سلیقه,

نه کار

همّه چیز,همه چیز تحت شرایط میتونه تغییر کنه.

آدمها یا تحت تاثیر اتفاقات بیرونی و حتی درونی که ما خبر نداریم,دستخوش تغییر میشن.

تو باید اون آدم رو از اشعه نگاه خودت عبور بدی و زمانی رو تصور کنی که اگه هیچ کدوم از اینها رو نداشت,بازم دوسش خواهی داشت؟ بازم حاضری زندگی رو کنار این آدم ادامه بدی؟ حاضری پای اشتباهاش,پای تغییراتش,پای بیماری اش وایسی و برای سعادتتون تلاش کنی و خیرشو بخوای؟

خودشو, خودِ خودشو , منهای تمام شرایط , دوست داری که پشت کوه قاف هم بتونی باهاش زندگی کنی و احساس خوشبختی کنی؟

زندگی به یک جریان مشخص نمیگذره,هرلحظه,ممکنه اتفاقی بیفته که اصلا تصورشو نمیکردی...

باید جوری انتخاب کرد که جوهره ی وجودی آدمها مهم باشه نه عرضیات و حواشی...