خوشبختی بابا

فکر کن اگر وسعت خوشبختی من به اندازه بابا بود...

بیشتر چیزهایی که میخواستم بدست آورده بودم,زندگی دور آرام خودش را میگرفت و شب,به جای سه ساعت این پهلو و آن پهلو شدن و فکر های جورواجور,تا سرم به بالش میگذاشتم,صدای خر وپفم به آسمان میرفت...

اراده ی خوابیدن و به خواب رفتن,نعمت بزرگیست که خدا به هرکس ارزانی نمیکند...