گذرا

یاد بچگیام افتادم. نه که نفهمم دور و برم چه خبره;اما خیالم نبود چ اتفاقاتی داره میفته.

راحتتر میگذشت همه چی.همه میگذشت و این خوب بود!

نوجونی گه بود چون انگار زمان متوقف بود چون سر هر چیزی گیر بودم 

باید گذشت.از خوب و بد هر چیزی گذشت و بیخیالش بود!

مث شخصیت میم تو درخت گلابی!