نبین و نشنو و رد شو

یکی از اقداماتی که تو فروشگاه موقع زدن صندوق یادم دادن این بود که نشنو! 

یا بشنو و رد شو، انگار که نشنیدی!

این برای من ، سختترین کار بود. چون آدمی ام که واکنش نشون میدم به همه چیز.

چه مثبت و چه منفی.

گفتن اگه این کارو نکنی، خودت دیوونه میشی...

در کل که آدمی ام با همه سعی میکنم خوش اخلاق باشم و بخندم چون برای خودم خوبه. چون روحیه خودم بهتر میشه

اما یه روز یه حیوون اومده بود که مشکل روانی داشت. شروع کرد به داد زدن. حتی مردم تو صف ازم حمایت کردن ولی اذیت شدم.

از اون روز منم سعی کردم چشمامو ببندم، گوشامو تعطیل کنم و فقط کار کنم.

اما امروز ترسیدم.

میدونی از چی؟

صبح که به بابام گفتم بابا، صدبار فلان چیزو گفتم، چرا نمیشنوی؟ چرا هر روز دوباره ازم درخواست میکنی، فهمیدم این تکنیک بابام تو زندگی بوده....

وقت مواجهه با چیزهای ناپسندش تو زندگی، اونا رو خیلی راحت حذف میکنه. انگار که واقعا وجود نداره

تا راحت تر زندگی کنی

و انقد رو این رویه تکیه کرده و ادامه داده که تو 65 سالگی دیگه نمیتونه واقعیتو ببینه. نمیتونه بشنوه. نمیتونه بدون اون پرده منو ببینه. منی که عزیزترین زندگیشم...

من از این ترسیدم....

از پوشیده شدن واقعیت تو وجودم

از اینکه همه چی رو با این رویه انکار کنم انگار نیست....

وای؛ خدایا....