وارونه

بدبخت ماییم که زودتر از اونچه باید,خیلی چیزا رو فهمیدیم و شدیم کودک بالغ.

وقتی که بالغ بودیم , خرس گنده ای شدیم که خونه بابا نشسته و مجازی, نیازاشو سیراب میکنه؛ چون نمیتونه تو واقعیت زندگی بسازه.

ما تو بچگی بزرگی کردیم و تو بزرگی,بچگی.

کیه معنی این فاصله و خلا رو بفهمه؟