خانه قبل

یه سر رفتم وبلاگ قبلی.

اولین چیزی که تو هر وبلاگی نگاه میکنم، آمارگیرشه.

انتظار داشتم مثلا آمارش 0 - 0 - 1 - 2 - 0 - 0 - 1 باشه...

اما در کمال تعجب تو این هفته تا 29 بازدید هم داشته!!

یه دور دو ماه آخرو مرور کردم...چقد متفاوت حرف میزدم! شاخص بودم! هنوز احساس میکردم راهی تا نجات هس

هنوز "من" درونی مو نکشته بودم. چقد صریح حرف میزدم! بی دغدغه. انگار آزادتر بودم.

هنوز به این خونه عادت نکردم. "جا نیفتادم" انگاری...

6 سال نوشتن ...! وابسته میشه آدم...هنوزم دوسش دارم.

گرچه اینجا احساس امنیت بیشتری میکنم چون آدرسشو همه ندارن.

محرم و نامحرمشو خودم انتخاب کردم

ولی خب، دوس داشتم یه راهی که انتخاب میکنم تا ته برم.

دوس داشتم آرشیوم یه جا باشه.مث عمرم قطور بشه. هویتم باشه.

نشد؛تقدیر نخواست...چاره ای نیست.

سازش میکنیم!