باکره ی ذهنی

از نظر من و خیلی های دیگه، بکارت به جسم نیست. شامل روح هم میشه.

میگفت برای مردها جسم زن مهمه و برای زن ها روح مرد.

اگه زنی با کسی بخوابه، برای شوهرش هزاربرابر دردناکتر از اینه که کس دیگه ای رو تو ذهنش داشته باشه.

چون جسم زن رو منحصرا برای خودش میخواد

و برای زن ، بالعکس!

اگه شوهرش شبی با کسی بخوابه، بخشودنی تره تا اینکه کس دیگه ای رو دوست داشته باشه.

چون ذهن مرد رو منحصرا برای خودش میخواد.

وه که چه تعبیر درست و بی شائبه ای!

این اصل، ذهن منو عمیقا یکپارچه کرد و خیلی سوالاتمو جواب داد.

همون اندازه که یه دختر باکره از نظر جسمی برای مردها جذابه، یه پسر باکره از نظر ذهنی هم برای من جذابه!

کسی که هیچ کس توی ذهنش نیست. و برای اولین بار ، عاشق میشه و زنی رو وارد دنیای خودش میکنه...!

لطیف ترین لحظه ها و و بی نظیر ترین حس ها رو میتونم با تصوراتش حس کنم!

راستش از من و سن من به گمونم گذشته. مردهایی که امکان داره نصیب من بشن، تقریبا 30 به بالا هستن و حتما تجربه ای عاشقانه داشتن.همین باعث میشه احساس امید نکنم و انگار یه بخشی از لذت عمیق درونیمو به خاک سپردم.

ولی پسرهای نوجوون از این نظر برام قشنگن. نه که من وارد رابطه بشم، همینکه از دور میبینم کسی رو دوست دارن،عمیقا لذت میبرم.لازم نیست من توی رابطه باشم. همینکه این اتفاق توی دنیا میفته و من شاهدشم، برام لذتبخشه!

اینکه زنی تمام اتمسفر ذهنی مردی رو عمیق و واقعی درگیر میکنه که از نظر ذهنی باکره است...

لذت عمیق این ماجرا رو فقط یک زن میتونه بچشه و بس.

مادر-دختری

دیروز که داشتم موهای مامانو رنگ میذاشتم، باهاش حرف زدم و همه چی رو گفتم.

که هنوز تو فکر پسره ام و  نتونستم فراموشش کنم.

که به چه دلایلی اونو پسندیدم .

گفتم هیج کس مثل اون به خواست من نزدیک نبوده.

گفتم مامان. برام یه کاری بکن. واسطه بفرست. بگو دلایل رد کردنشون واهی بوده.

شاید خیلی از دخترا این حرفا رو به مادر نزنن. خودشون اقدام کنن و رابطه برقرار کنن.فرار کنن و هزارتا راه دیگه. ولی من به مادرم گفتم.

فکر نمیکردم همچین جوابی بده

گفت زنگ میزنه. اصلا حتی لازم باشه به خودشون زنگ میزنه...

میتونست تحقیرم کنه. تو سرم بزنه. دعوام بکنه.منو هرزه بخونه. ولی نکرد

میدونی چرا اینو گفت؟ چون میخواست برام مادری کنه.

هیچ کس به اندازه مادر نمیتونه محرم دختر باشه و دیروز مادرم ، محرم دلم بود

عوض تمااااااااااام سالهایی که رابطه مون مکدر بود و هیچ ارتباطی نداشتیم. حتی سایه همو با تیر میزدیم...

و من چقدر احساس امنیت کردم؛ بزرگتری بالای سرم هست که میتونم بزرگترین رازهای زندگیمو بهش بگم و ازش عزتمندانه کمک بخوام.

و دیشب از صمیم قلب دعاش کردم...به خدا گفتم که این زن، چقدر برام مادری کرد.

از دیشب سبک شدم. انگار باری از دوشم برداشتن.

و امروز همه اینا رو بهش گفتم و رودررو ازش تشکر کردم.

اونقد احساسی شد که اشکش درومد و گفت برام عزت و احترام و آرامش رو تو بهترین شرایط میخواد و برام فراهمش میکنه...

میدونی این حرفا چققققد برام ارزش داشت؟

مادرم ، مادر بود.

پ.ن: از ترکیب رنگ مویی که براش گذاشتم راضی نبودم ولی خودش اونقد خوشش اومد که تو تماس تصویری به همه نشون داد! برخلاف دفه های قبل که همیشه از یه جایی ایراد میگرفت...

مادرم احساس کرد دخترش، دختر بود...!

ساپیوسکشوال

یه سریال پلیسی رو جدیدا شروع کردم و دوباره عاشق شخصیت باهوش فیلم شدم و فهمیدم جدن من تو این زمینه ید طولایی دارم!

در حقیقت جذذذاب ترین ویژگی برای من تو انتخاب آدما، باهوشی هست.

اگر کسی رو واقعا باهوش بسنجم، برام خواستنی میشه و حتی اون فرد رو زیبا و خوشتیپ و جذاب میبینم!

چه دختر و چه پسر! چه دوست، چه خواستگار، چه همکلاسی و حتی دانش آموزام!!

مث این بازیگره که در نگاه اول شبیه میمونه اما الان برام زیباترین مرد دنیا شده !!!

 از بین خواستگارا سربه زیر و معتدل ها دلمو میزنن. فرد جسور و زرنگ و حواس جمع که هرچیزی رو نپذیره و حتی به من گیر بده و آچ مزم کنه، برام جذذابه!

مامان میگه آدم بشو نیستی...نمیفهمی زندگی با فرد باهوش چقد سخته. یه آدم حسابی انتخاب کن و سربه راه شو.

ولی من نمیتونم. اون زندگی معمولی و یکنواخت هیچ مزه ای برام نداره. بعد یه مدت افسار پاره میکنم و خودم مشکل ساز میشم خب...

واژه ای که اتفاقا تو همین سریال درباره این ویژگی گفت رو سرچ کردم و به چه دنیای عظیمی رسیدم و وجه بزرگی از شخصیتمو انگار پیدا کردم!

ساپیوسکشوال، به انگلیسی Sapiosexual، از دو کلمهٔ «Sapiens» به معنای باهوش یا خردمند، و «Sexual» تشکیل شده است. طبق تعریفی که در دیکشنری برای این واژه ارائه شده، شخصِ ساپیوسکشوال کسی است که برای برقراری رابطهٔ جنسی، بیش از هر چیز دیگری هوش و ذکاوت طرف مقابلش را ملاک قرار می‌دهد.

به بیان بهتر، این شخص بیشتر از آنکه به ظاهر زیبا و دیگر ویژگی‌های این‌چنینی اهمیت بدهد، به‌دنبال یافتن ویژگی یادشده در طرف مقابلش خواهد بود.

اشخاص ساپیوسکشوال، به واسطهٔ مغز و ذهنیات طرف مقابل‌شان تحریک می‌شوند و بینش و فراست او برایشان هیجان‌انگیز و مجذوب‌کننده است. آن‌ها به پیدا کردن کسانی گرایش دارند که ذهنی نافذ، کنجکاو و جسور (به این معنا که از مطرح کردن پرسش‌ها و مسائل غیرمتداول واهمه‌ای نداشته باشند) دارند.

نشانه های افراد ساپیوسکشوال

بیایین

وزن

نشستم نمودار وزنمو تو 12 سال گذشته کشیدم!

از وقتی داشتم چاق میشدم تا وقتی به اندازه خرس گریزلی گنده و گنده تر شدم.

بعد تصمیم گرفتم لاغر شم چون تصمیم گرفتم!

در عرض یکسال، 10 کیلو حدودا کم کردم :)

و همینطور وزنم ثابت موند چون هرروز بیرون بودم و مسافتها طی میکردم.

بعد سرکار قبلی به خاطر انرزی زیادی که درطول روز مصرف میکردم، مجبور بودم خوب بخورم و اونجا شیرینی جات رو دو لپی بالا بندازم.

بعد دوسال 5 کیلو چاق شدم.ولی اصلا دیده نمیشد و از خودم راضی بودم چون همه لباسی تنم میرفت و استخونام بیرون نبود و راحت میخوابیدم.

بعد اون رژیم ده کیلوییم هممممیشه مراقب خودم بودم و یه زجر مداومی به خودم میدادم که تو خوردن زیاده روی نکنم یا هروقت هرچیزی دلم خواست نخورم.

ولی از پارسال قضیه فرق کرد. تا وقتی اون خواستگار احمق گفت من چاقم و نمیخواد ادامه بده.

من یکی از ملاکای اصلیم اینه طرف چاق نباشه و اهل کوه و سفر باشه. دونفر رو تاحالا به همین دلیل قبول نکردم اونوقت اون به من میگفت چاق :/ گااااو

 میدونی. یه چیزایی رو تو وجودم متزلزل کرد. انگار کرم درونم بیدار شده بود که چاقی رو نشون بده! از همه جا خودمو رها کردم.مخصوصا اینکه این یه سال آخر دورکاری بود بیشترش و خیلی کم راه رفتم. اما ضربه نهایی رو قرنطینه زد. با تمام خوراکی های جذابش....

امروز رفتم رو ترازو و وقتی عدد 67 رو دیدم، ترسیدم...

قرار نبود انقد چاق بشم...من کلاس ورزش میرفتم. تو همین قرنطینه میرم پارک میدوام و کلی ورزش تو خونه انجام میدم. و این عدد ، شدیدا عجیبه...

باید خودمو کنترل کنم. دیگه وقت نگه داشتن این رونده...

خوشحالم ماه رمضون قراره بهم کمک بکنه :)

لایک کردم

دیشب دلو زدم به دریا و پست هاشو لایک کردم و مثل همیشه یه کامنت.

به کامنتم ری اکشن نشون نداد. و واقعا نمیدونم برداشتش چیه.

حتی خودمم نمیدونم قصدم چیه. فقط میدونم کرمی درونم میلولید که کاری کنم.

دیشب داشتم فکر میکردم اگه هنوز ازدواج نکرده باشه و بر فرض محال دوباره برگرده و من به اون پررویی سابق برگردم، جوابم چیه؟

و یه آن دیدم همه ی این احساسا رو خودم تو این جنون دوری ساختم.

اصلا اون آشنایی و جلسات معمولی بود.

من فقط با بودنش حالم خوب بود. خوبِ خوب.

نگاهشو دوست داشتم. این حس نزدیکیشو.

من بی دلیل خواب کسی رو نمیبینم. همیشه یه سیگنالی رد و بدل میشه.

وقتی خوابشو دیدم، وقتی بهش فکر میکنم، یا این لحظه ها که اینا رو مینویسم و این پالس به اون میرسه ، چطور به من فکر میکنه؟چی به ذهنش میاد؟

اصلا شاید اون به من فکر کرده و یادش تو ذهنم تقویت شده. نه فکر خوب.حتی فکر منفی.

میبینی قرنطینه با من چه کرده...؟

کاش هیچ وقت اینا رو نخونه. هیچ وقت

جنون فاصله خواستن و نرسیدن

دیشب خوابشو دیدم.

با اینکه پیش خودم قدغن کرده بودم باهاش حرف نزنم و پیام و لایکی درکار نباشه ولی تو خواب اینکارو کردم.

عجیب تر اینکه جوابمو داد...مث همون وقتی که از سر کار برگشت و جوابمو به سبک طنزش نوشت.

شیرین مث همون وقتی که با مادرش اومدن و توی اتاق اول از همه درباره اینستاگرامش حرف زدیم...

مثل وقتی که نگام میکرد و شده بودم مخاطبش و اون دو ساعت، متفاوت ترین تجربه ی پارسالم بود

انگار خواب دیشب ادامه ی همین واقعیت بود. اینبار بیشتر...

وقتی جوابمو میداد مشتاق تر میشدم به نوشتن. به خندیدن.ذوق کردن.

کاش میدونست بعد یکسال هنوز نتونستم بهش فکر نکنم.

که هرهفته خاموش پیجشو چک میکنم و تک تک کامنتاشو میخونم. فالوراشو نگاه میکنم و تعداد لایکاشو میشمرم.

که هنوز زندگیشونو مرور میکنم و مادرشو بخاطر سبک زندگی و تربیت بچه هاش از ته دل تحسین میکنم.

چقد مادرشو دوست داشتم. دلم میخواست تو بغلش جا بگیرم. پای حرفای شیرینش بشینم و شیرین لبخند بزنم...

کاش میدونست نگاه و هوش و طنزش چقد برام خواستنیه.که چطور مجذوب مردانگی اش شدم.

لعنتی...چرا تنهایی رو انتخاب کرد..؟ از چی ترسید؟

چرا منو قبول نکرد؟ چرا نخواست ادامه بدیم؟ چرا اون بهانه های مسخره رو آورد؟

کاش میفهمیدم حکمت خدا چیه...این اومدن و رفتنشون برای چیه...

لعنت به قرنطینه که خونه نشینی رو انداخت وبالمون و حفر گذشته دوباره شروع شد.

بیشتر زندگی من به همین گذشت؛  جنونِ فاصله ی خواستن و نرسیدن

اوج گیری حماقت

نمیگذرم از مسئولین احمق که با جون ما اینطور بازی میکنن.

این همه روز قرنطینه کشیدیم و خودمونو تو خونه حبس کردیم که با حماقت اینا دوباره اوج بگیره؟

لعنتی...اون نون آور خونه اگه کرونا بگیره که همه میگیرن. برای چی اداره ها رو باز کردین...؟

دوری کنید

به مرحله پاچه گیری رسیدم.

به همه گیر میدم و کلافه شدم.

اینجور وقتا سریع هماهنگ میکردم خونه یکی و با سلامت روانی کامل خونه برمیگشتم.

الان میگن از آدما دوری کنید.

از شهر دوری کنید.

دوری کنید

دوری

دور

دو...

د

مث شامه سگ

بویایی من مث سگ قویه.

از 8 فرسخی میتونم تشخیص بدم دارن چی میپزن و و چی میخورن.

بوی غذا گاها بیشتر از مزه منو به وجد میاره.

بوی تریاک و عرقو نمیفهمم چون تو مغزم ضبط نشده و تابحال مواجه ای باهاش نداشتم.وگرنه یه پا پلیس میشدم.

امروز فهمیدم یک زمانهایی مث ویار زنای حامله حس بویایی ام چندین برابر زمان عادی میشه که حالم از خیلی چیزا بهم میخوره و حالت تهوع و سردرد میگیرم.

مث امروز که بوی ماهی رفته رو مخم و جز به جز آشپزخونه بوشو گرفتن.

مث وسواس کرونا تماااام اجزا رو با دقت میشورم. باز بوی یه چیزی مث اطراف نمکدون (که دستی با بوی ماهی اونو سر سفره برداشته) سیخ میشه تو مغز و دماغم😖😖. نمیدونین چه حس بدیه.

سرچی کردم ببینم چی باعث قوی شدن حس بویایی زن حامله میشه: استروژن!

امروز فهمیدم دوره ی خاصم داره شروع میشه و یادم اومد همیشه روز اول که از کمردرد به خودم میپیچم و چشمم سیاهی میره، این سردرد و حس بویایی قوی ،چقد بیشتر حالمو بد میکنه و اون زمان تشدید میشه.

سرچ کردم ببینم این دوره چه هرمونی باعث آزاد شدن تخمک میشه؟ استروژن!

و یه جای دیگه هم حس بویایی من همینطور قوی میشه حتی اگه دوره معمولی ماه باشه: وقتی با جنس مخالف ارتباط میگیرم!! وقتی خواستگار میاد و تنها میشیم.یعنی تو پذیرایی و کنار خانواده ها این حسو ندارم.وقتی روبه روی هم میشینیم.بوی تن اش سیخ میشه میره تو دماغم!

وقتی اون یارو که عاشقش بودم و از کنارم رد میشد و با عطرش دیوونه عالم میشدم...

سرچی کردم ببینم موقع عاشقی چه هومونی اول از همه آزاد میشه: استروژن!

یه جا نوشته بود:

حس بویایی به ما اطلاعاتی در مورد محیط اطراف می‌دهد، از خطرهای شیمیایی و غذای فاسدشده آگاهمان می‌کند و حتی گاهی باعث به‌وجود آمدن ارتباط عاطفی با جنس مخالف یا بین مادر و فرزند می‌شود...

راه نفوذ به من نه شنواییه نه دیداری!

بویایی پیشتاز همه است و طرف جوری تو وجودم ریشه میدوونه که هیچی جایگزینش نمیشه.

من فرق بوی تن آدما رو میفهمم.همونطور که بچه بوی مادرشو...

میتونم چشمامو ببندم و فقط از بو تشخیص بدم کی جلوم ایستاده یا حداقل از کدوم خونواده س.

بوی شهرهای مختلف با هم فرق میکنه. فرق شمال و تهران که کاملا مشخصه.اما شهر شمالی کوهستانی با ساحلی هم.حتی یه شهر ساحلی با یه شهر ساحلی دیگه. بخاطر تنوع گیاهی اش کاملا متفاوته.

من فقط نفس میکشم و فرقشونو میفهمم.

این خیلی برام عجیبه! چون تو اطرافیانم کسی اینطوری نبوده و اگر این سرچ ها رو نمیکردم فکر میکردم مریضم. دیوونه ام.

باز خدا رو شکر تو دوره های عادی تر زندگی بیشتر میتونم مث آدمیزاد زندگی کنم....

هورمون مداری

دیروز به شدت غمگین بودم و با کوچیکترین چیزی اشک میریختم و دنیا رو تاریک میدیدم.

امروز احساس میکنم خوشگل ترینم و دنیا زیباییاشو داره.

فردا هم حتما حس میکنم کلی انرژی تو بدنم جمع شده و باید به خلق کمک کنم.

به آدمی که جهانبینی اش با تغییر هورمونای بدنش انقد سریع تغییر میکنه چطور میشه اعتماد کرد؟😕