محمد علیزاده میثم ابراهیمی
دلت نخواست نگو نشد میشد اگه میخواستی اما رفتی
با اینکه خستم عاشقم
دلم میخواست یه جور دیگه میشد ته مسیر زندگیمون
دلم میخواست تا آخرش یه ریز ادامه داشت این عاشقیمون
دلم میخواست تموم نشه نری تو بهتری از هر کی دیدم
حالا میفهمم عاشقم
هوای بهارانه با این آهنگ صدها بار تکرار میشه ....
هر روز...
یه حسی رفته از قلبم که پشتم کوهی از درده
چه جوری از دلم کندی که اون حس بر نمی گرده
یعنی هرکاری کنی، حتی برگردی و گذشته رو جبران کنی، جای خالی این حس، تا ابد خواهد بود...یعنی چیزی بود که حالا نیست. تو فکر کن مثل عمل جراحی برداشتن رحم یا آپاندیس...تموم شد رفت...
نه دنبال یه تسکینم نه فکر کندن از این درد
تو دنیا با یه دردایی فقط باید مدارا کرد
سازش کردم.مجبور شدم بسازم...برای سازش باید از خیلی چیزا گذشت. چیزایی که قابل جبران نیستن و "فقط" باید بذاری زمان تو رو از عمق جراحتشون دور کنه....نه کسی زخمتو درمان میکنه نه اهمیتی میده؛ اسمش میشه "مدارا".تحمل کن تا بگذره...همین
این کوزه چو من عاشق زاری بوده است در بند سر زلف نگاری بوده‌ست
این دسته که بر گردن او می‌بینی دستی‌ست که برگردن یاری بوده‌ست
خیام
میخوام تا جا داره پا ب پای شهرزاد زار بزنم و گریه کنم...
چرا یه عده انقد شعورمندن که صبور باشن و به خواسته ی دیگران احترام بذارن اما...
اما نبینن که خدا میبینشون...
چرا همه چی جور میشه گاهی الا خواسته دل این یه عده آدم...؟
تو فیلم یه حبه قند؛ بعد از اینکه دایی فوت میکنه ، عروسی بهم میخوره ، ورق برمیگرده و همه رخت سیاه به تن میکنن،
تو اون شرایط که خونه براشون خفقان آور شده و سعی میکنن خودشونو با شرایط سازگار کنن،میفهمن مادر عروس،خواهر مرحوم هنوز گریه نکرده...
فکر میکنن چطور بغض فروخفته شو آزاد کنن،
کسی بیش از حد غماشو بریزه تو خودش، غمباد میگیره...
تو اون تاریکی، داماد میره پشت در اتاق و شروع میکنه:
یه حبه قند دلنشین بود
دلم بحال غربـتم سوخت
اگر کسی نیست تا بداند و بفهمد؛ خودم که میدانم چه برسرم آمده...
خدا که میداند.
دریافتدامن کشان ، ساقی می خواران ، از کنار یاران ، مست و گیسو افشان ، میگریزد
بر جام می، از شرنگ دوری، بر غم مهجوری، چون شرابی جوشان، می ، بریزد
هر کاما، هر ایست، هر توقف، نفس از آدمی میستاند
اما ؛
این امید بی رمق ناپیدای درون، تپش به جان می اندازد ؛
نمیداند ؛
چشم واقع نگر دنیا دیده،نمیگذارد بغض ، سایه از کلمات برگیرد
بخوان، بار دیگر بخوان نجوای عاشقانه را
وقت آن نرسیده که تو مرا یابی و من تورا؟
من در جست و جوی شخصیت خفته ی تو و تو آشنا با انحنای روح من؟
وقت پویش نیامده که برخیزیم ؟
روح من تشنه است، جوان و در اندیشه تاختن...
همسفری چون تو باید!
مرا بخوان، ساده و آهسته !
باز دوباره فکر تو
باز ادامه ی غمت
این درد یه عمره با منه
ای کاش ندیده بودمت...
عاشق باشی همینه حالت
قلبت آرومه یک عذابه
حالت هم خوبه هم خرابه
وای ..
یک لحظه حس گریه داری
یک لحظه راحته خیالت
عاشق باشی همینه حالت
وای ...
آهنگ خوب احسان خواجه امیری با یه ریتم عالی
