لکه ننگ

کلاس پنجم ؛ فردای شب یلدا امتحان ریاضی داشتیم

شدم چهارده.

همیشه باس زیر نمره رو , اولیا امضا میکردن

مامان که اصصصصلا.معلوم نبود چه قشقرقی به پا کنه.

واقعا نمیدونستم چی کار کنم

تماااااام روز نشستم فک کردم با این ماه شب چهارده چی کار کنم.

به نوبه خودش,لکه ننگ به حساب میومد.

داشتم از استرس و شرم میمردم.

صبح فردا,وقتی بابا صبحانه رو خورد و لباسا رو پوشید و کیف به دست آماده بود که بره سرکار و فرصتی برای سرکوفت و شرمسار کردنم نداشت.........,برگه رو دادم که امضا کنه...

تنها جمله ای که وقت داشت بگه این بود: چرا الان

.

.

*چه معضلاتی داشتیم اون موقع ب قرآن...

*دو تا استاد وحشی زن داریم تو دانشگاه,زیر 12 و 13 نمره ندن,خوابشون نمیبره.

احساس میکنن حقوق شونو به درستی استفاده نکردن. گوشت نشده به تن شون...

عمر گرانمایه

نظریه پردازان یادگیری اجتماعی، رفتارها را به دو فرایند متفاوت تقسیم میکنند؛

یادگیری و عملکرد

کودکان رفتار را یاد میگیرند اما بروز دادن آن رفتار تا حدودی به خود بسندگی آنها بستگی دارد

یعنی تصور میکنند آیا میتوانند آن رفتار را انجام دهند یا نه

میزان تداوم و تلاشهای فرد بسته به خودبسندگی است.

یکی از دلایلی که دوست نداشتم معلم باشم ، همین بود.

تمام ، تمام تلاشتو میکنی به بهترین نحو چیزی رو به دیگران آموزش بدی، که یکی ، فقط شاید یکی از اون هزارتا به راه راست هدایت شه

چه کاریه!

عمر و وقت گرانمایه درین صرف شه!

نگفتن

روزایی که نمینویسم، نه که حرفی برای گفتن نداشته باشم،

اونقد حرف تو مغزم صف کشیده که نمیتونم چطور بنویسم

اونوقت حرفهای نگفته ، وزن پیدا میکنن ، میشینن روی سینه و ، اونقدر سنگینی میکنن که فراموش کنم چی میخواستم بگم

مثل این روزها و تمام پستهای پیش نویس شده وبلاگ و بغض سنگین و کارای مونده رو دست...