نگفتن

روزایی که نمینویسم، نه که حرفی برای گفتن نداشته باشم،

اونقد حرف تو مغزم صف کشیده که نمیتونم چطور بنویسم

اونوقت حرفهای نگفته ، وزن پیدا میکنن ، میشینن روی سینه و ، اونقدر سنگینی میکنن که فراموش کنم چی میخواستم بگم

مثل این روزها و تمام پستهای پیش نویس شده وبلاگ و بغض سنگین و کارای مونده رو دست...