ریسمان زندگی
شنبه, ۱۲ خرداد ۱۴۰۳، ۰۲:۰۰ ب.ظ
یه زمانی فقط به این امید از خواب بیدار میشدم که به گلدونا آب بدم پژمرده نشن و غذای ماهیا رو بدم گرسنه نشن
امیدآفرینی و ایجاد تعلق باعث شده بود زندگی رو ادامه بدم
با مشکلاتی که تو زندگیم دیده بودم، کم کم چیزی به نام تعلق رو از وجودم کندم و الان به هیچ چیزی وابستگی خاطر ندارم
الان مرگ رو با آغوش باز میپذیرم
- ۰۳/۰۳/۱۲
- ۲۶ نمایش