گور بابای هنر

این چند وقت، چن جا رزومه فرستادم.

یکیش برا یه برنامه تلویزیونی بود که صدام کردن برا مصاحبه.

خیلی محترمانه رفتار کردن و چیزی به روم نیاوردن.

ولی خودم فهمیدم!

اونجا فهمیدم چرا از نوشتن رزومه بیزارم و همیشه به تعویقش میندازم.

چون واقعیتا رو تف میکنه تو صورتم.

اینکه کسی کمکت نکرد که نشد دلیل. اینکه کسی نبود راه و چاهو نشونت بده که نشد بهانه. تو چرا عقب موندی؟ تو چرا خودتو بالا نکشیدی؟

سوسکی خودمو جمع کردم و اومدم بیرون و درحقیقت زدم به چاک!

یا برم تمرین و جمع کردن رزومه و کاسه لیسی اهل رسانه

یا پول درارم و مارکت یاد بگیرم و گور بابای یه قرون دوزار هنر.کسب و کار خودمو راه بندازم....