اعتماد اجتماعی

داشتم برنامه ریزی میکردم برم بیمه عمر. بعد دیدم به چه درد میخوره؟

* فهمیدم پول مردنتو میدن به خانواده. گفتم این بدرد کسی میخوره که سرپرست خانوار باشه نه من که هیچ درامدی برای خانواده ندارم که با مرگم ضرری به اینا برسه.

*یکیش هزینه های درمانی و قطع عضو و اینا بود که دیدم بابا ما رو با همون بیمه پیزوری شون بیمه کرده. 

*گفتم دیگه به چه درد میخوره؟ یکیش بازپرداخت و سود و اینا بود تو بلند مدت. گفتم من پولمو بدم به یه سری مفت خور که معلوم نیست با این کجاها میرن و چیکارا میکنن و چطور رئیس میشن , اونوقت معلوم نیست بعد چند سال بگن ورشکست شدیم و رئیسمون دزد شد و دستمون بهش بند نیست و الخ.

بیخیال شدم. پولم دست خودم باشه,جاش امن تره...

حداقل حقوق بعد 12 سال نمیخوام.خودم جمع میکنم,ماه به ماه همون قد میخورم.نمیخواد از دست این دزدا قطره قطره بکشم بیرون.

اینجوری اعتماد اجتماعی ساختن برامون.