کتمان
دوشنبه, ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ۱۲:۱۳ ق.ظ
برای تو میخوانم که دل از دامان دنیا بریده ای
و
سو به نا کجاآباد عقلت دست از آرزو کشیده ای
و زیر و بم زندگی ات را با چوب پنبه
هایی از جنس منطق پوشانده ای
تا مبادا چشم و زبان مردم،تنبیه تلخی باشد که آتش حسرت به جانت بیاندازد...
- ۹۵/۰۳/۱۷
- ۱۰۲ نمایش