چاق

میفهمم نباید بخورم، نباید خودمو درگیر کنم، ضرر داره بیش از حد خوردن و مزه خوری

اما نمیتونم جلوی خودمو بگیرم.

میفهمم خیکی شدم و گرد و هر یک کیلو که بره بالا، با زجر باید بیارمش پایین؛ اما

نمیتونم از تنها لذت آنی ملموس واقعی دست بکشم ...

لذت آزادی که تو خوردن هست، تو جبر محیط نیست.

با خوردن آزاد میشم. حس اختیار بم دست میده

گیرم ضربه هم بزنه به جسم، چه باک؟