حبس موقت

امتحانا تموم شد.دانشگاه تموم شد.دوستی های نیمه پنهان شد.بچه ها رفتن تو لاک خودشون.صدای پای کنکوری میاد که ازش فرار میکنم.باید چی کار کنم تو این تنهایی؟ مفرّ پیدا کنم و سنگر بگیرم تا رهایی...کار...پناه گرفتم پشت کاری که علاقه ای چندان ندارم بش.تا پیش بیاد اونچه که باید بیاد.یه جور دهن کجی به همه ی کسایی که راه داشتن برای ادامه دادن اما من ول معطل موندم.موقت.خیلی موقت. بغضمو کنترل میکنم. تحمل تا رهایی.