قافله عمر وبلاگی

اولین پست این وبلاگ برای سال  94 بود...
و آرشیو امسال، عدد 1400 رو نشون داد...
6 سال از قدمت اینجا میگذره و من باورم نمیشه عمر اینجوری داره میدوعه...
چند سال نبود اینجام، بخاطر فعالیت بیشتر تو اینستا و توییتر بود.
ولی الان هیچ کجا نیستم. توییترو حذف کردم. اینستا هم صدسال یه بار ری استوری میذارم.
دلیلش؟ مشغولیت کار
تراکم بالای فعالیت
و البته همزبان هایی که تو دنیای واقعیم وجود دارن.
همین باعث میشه نیازی به مجاز پیدا نکنم.
از یه جهت خوبه که تو دنیای واقعی و ملموسم.
از یه جهت بد که هیچ ثبتی برای وقایع زندگی ام نیست
در حالیکه اتفاقای مهمی اند...
یه موقعاییم میگم مگه اونا که ثبت شد، کی وقت کردم برگردم سروقتش و بخونم؟
چه فایده از نوشتن؟

فرهنگ

فرهنگ ، خیلی عنصر قوی تو زندگی آدماست.
خیلی سخت میشه تغییرش داد.
مثلا اینکه تمام عمر تو گوش یک زن یزدی میخونن مطیع شوهرش باید باشه تحت هر شرایطی
یا حتی موارد ساده ای مث ارزش بودن انداختن النگو
چییزهایی اند که نمیشه به سادگی ازش گذشت
و تو زندگی کاری یا زناشویی با این افراد ،  اهمیت خودشو نشون میده
پس چه بهتر که هرکس نزدیک با فرهنگ خودش زندگی کنه.
که اذیت ها کمتر بشه...