مردم بی شرافت
آقا ما یه غلطی کردیم گفتیم حالا که همه چی پولی شده و هدیه و شرافت انسانی کمیاب,این وسط یه کاری کرده باشیم و به رایگان خون هدیه بدیم.
یارو گفت شما رو مرز کم خونی هستید.حاضرید؟
با اطمینان گفتم بـــــله! بگیرید.
اما از بخت بد من,از وقتی رسیدم خونه تا دو روز تهوع
بعدش هم تا یه هفته مث خرس ,خواب آلود و خسته
لبها رنگ پریده و صورت بی رمق.
گفتم اینطور نمیشه. باید جبرانش کنم.
پسته جواب نداد. رفتم سراغ جیگر ...
گفتم اقا جیگر داری؟ مگسا رو پروند,بلند شد گفت چقد میخوای؟
گفتم چنده؟
گفت کیلویی هفتاد و چن تومن
گفتم حالا بکش
رفت بزرگترین جگر سینی رو با سه تا دل انداخت رو ترازو,گفت 80 تومن
برق از سه فازم پرید. گفتم اقا کمتر بده
رفت یکی کوچیکترو برداشت,دوباره داشت دل میذاشت.گفتم فقط جیگر😒. گفت این یکی 60 تومن.
اینجوری نگاش کردم😞
گفت اصن چقد میخوای؟
گفتم من از قیمتا خبر نداشتم اقا. تاحالا جیگر خرید نکردم. 30 تومن بده.
تهشم عذرخواهی و تشکر و این حرفا.
تو راه,فاز شکوه برداشتم که چه وضعیه...چس مثقال جیگر 30 تومن؟ این چه مملکتیه و چه اقتصاد و چه زندگیه...
اقا ما رسیدیم خونه. جیگرا رو سیخ زدیم .
😮 دهنم وا موند. این که بیشتر از خریدای قبلی مونه. میشه حدودا 11 سیخ! اصلا اضافه میاد باید بذارم فریزر...
بعد یاد فروشنده افتادم که به چه قشنگی داشت میکرد تو پاچه ام چون من تو خرید جیگر تجربه ای نداشتم...
لعن اصلی رو باید به حیواناتی فرستاد که ذره ای شرافت تو وجودشون ندارن...
مشکل ما فرهنگیه,نه اقتصادی.
منم شکر میخورم وقتی چیزشو ندارم , فکر کمک انسانی میزنه به سرم و 50 تومن باس خرج کنم تا به حالت عادی برگردم...
- ۹۷/۰۵/۲۴
- ۲۱۱ نمایش