عصاره ی وجود

من از این دردی که قلبمو درمون میکنه

من از این رویای با تو خوش ام

سر عشقت راضی ام

همه دنیامو بدم

توی قلبم حستو نکشم

نگهش داشتم هنوز.نذاشتم از بین بره. من هنوز این محافظ شیشه ای مجاز و واقعیتو نشکستم.

نذاشتم دست متجاوز واقعیت امروز به بلور مجسم خیالم برسه

هرچی میخوان درباره آرمان و وهم گرایی ام بگن؛ مهم نیست

حتی اگه خودت نباشی، خیالت تا ابد، بخشی از وجودمو تسخیر کرده و موندگار شده

تو جزویی از منی، نمیتونم خودمو دور بندازم...

دوستت خواهم داشت متجلی ترین روح خدا بر بند بند وجودم...