صلا

شب عیدی رفت تو کما.

زنگ زده بودم تبریک عید بگم گفت دیدی عمه بدبخت شد؟

گفتم خدا نکنه. اما خودم که میدونستم پشت این خدا نکنه، چقد درد و بدبختی و تنهایی هست.

دیگه بغض نذاشت حرف بزنیم...

امروز تلفنو برداشتم دوباره خبر بگیرم.

گفت که حالش خوب نیست.

گفتم خوب میشه.ما دعا میکنیم

گفت انگار خدا دعامو نمیشنوه.میخواد ازم بگیرش.میخواد ببره پیش خودش..دوست داره پیش خودش باشه. میگه من بیشتر دوسش دارم.

گفتم آره. این که هست. ایشالله ما بتونیم تقدیر خدا رو بپذیریم. ما که خیر شو بهتر نمیدونیم...

بقیه اما میگن حتما خوب میشه.حتما برمیگرده.حتما باید برگرده.

من اما میگم اگه بره، پروازش مبارک...

مثل من و شما نبود. هر روز و ساعت و دیقه ش ، درد بود. رد نمیشد ثانیه ها.

بیکاری و ناتوانی میفهمی چه عذابیه؟ چقد تونستی از ایوون خونه ات، یه منظره تکراری رو هرروز ببینی؟

تو اگه دعا کنی برگرده، رنج تنهایی شو زیاد کردی

اگه دوسش داری، دعا کن که بره. دعا کن عمه دووم بیاره