همدلی

بعد یک ساعت کلاس مبارزه,استاد گفت همه گرد شین,دستاتونو بیارین جلو بذاریم کنار هم

کلاس مبارزه حدود چهل تا بچه قد و نیم قده. منم هستم! وقتی استادم میاد کنار بچه ها و خودشو هم شان میکنه,ارزشش کم نمیشه,نزدیک میشه. یه جور احترام به شاگرداست.

وقتی همه به زور خودشونو دور هم جمع کردن و شلوغ پلوغ شد و احساس کردم دستامون به هم نزدیک شده و حمایت استادم قوی ترمون میکنه,حس خوبی کردم,مث اتحاد, همزبونی.حتی با بچه های قد و نیم قدی که خیلی کوچیکترن.

بعد یه ساعت تمرینای نفسگیر,حالا کنار هم بودیم :)

بعد سه شماره,همه,دستا رو بردیم بالا و داد زدیم یا زهرا...

لبخندمون,فریادمون,قدرت و همدلی مون رفت بالای بالا....