من و مجلس

امروز خودمو انداختم بین بچه های حقوق و باهاشون رفتم بازدید از مجلس...

دوست داشتم برای یک بار در عمرمم شده این هرم بزرگ و مقنن های تلویزیونو از نزدیک ببینم!

جای خوبیه مجلس.یه سالن بزرررگ! با ادمایی ک مثلا اسمشون نماینده س!

گاهی جوری با همدیگه روبوسی میکنن انگار صد ساله همو ندیدن...

وقتی یه نماینده حرف میزنه,بعضیا جوری مشغول گپ و گفت میشن انگار تو این مجلس نیستن...

موقع رای جمع کردن جوری جو راه می اندازن ک فرقی با راننده تاکسی و میوه فروشی ندارن...

موقعی ک با حرفشون موافقت نمیشه جوری قشقرق ب راه میندازن انگار بچه مدرسه ای بیش نیستن...

بعضیا جوری مدتها با زنها مشغول گفتگو میشن انگار دوربین ها رو فراموش کردن...

بعضیها پایبند ب اهدافشونن یا حداقل حفظ ظاهر میکنن...

مجلس جای خوبیه برای عکاسی و سوژه یابی.نماینده های مردم از جنس مردمن.با همون رفتارها و خصوصیات و گاها همون سطح فهم و فرهنگ.اما ب واسطه جایگاهشون بالاتر از مردم عادی شدن ک باید بابت جایگاهشون جوابی برای مردم داشته باشن...

حضور بچه مدرسه ای ها عالیییی بود! بچه های دبستانی ک چیزی حالیشون نمیشه اما ب زور تو صندلیاشون نگه میداشتن و تذکر مربیشون تنها اجازه ی دستشویی بود نه اب خوردن!

مجلس جای خوبی بود!شاید ب بهانه ی عکاسی از سوژه های ناب نماینده های مجلس،دوباره برگشتم ب این هرم سبز...